“Les Amis, your family of girlfriends” dit klinkt echt als de tagline van een horrorfilm van mij. Maar ik zie ook hoe lastig het kan zijn om vriendinnen te maken. Misschien moeten we gewoon gezamenlijk langer op de toiletten blijven hangen? Dat was middenin de nacht tussen al die onbekenden ook een soort disfunctionele family of girlfriends.
Haha ja dat klinkt top! Maar alle gekheid op een stokje, ik weet niet zo goed hoe het makkelijker kan worden om vriendinnen te maken. Denk wel dat het zou helpen als niet iedereen drie maanden vooruitplant en daardoor nooit meer tijd heeft om even af te spreken.
JA! Die planning! Wat een gruwel!! En toch: ik doe het zelf ook. We houden elkaar in de greep hiermee. Ik hoor om me heen ook dat mensen hier vanaf willen en toch gaan we er allemaal mee door.
Ja, je moet bijna wel. Anders spreek je helemaaal niemand meer. Da's dan wel weer het nadeel van 'losse vrienden': kost toch meer tijd om mee af te spreken van met een groep, haha.
Ach spijker op z’n kop! Toen ik even in het buitenland woonde, zag ik hoe leuk en verbindend internetcommunities kunnen werken, (zoals Facebookgroepen als Girl Gone International), ook voor in het eggie! Weer in Amsterdam ging ik op zoek naar iets vergelijkbaars hier, en stuitte op Les Amis… wat echt voelde echt als verkapitalisering van eenzaamheid - en misschien nog specifieker de eenzaamheid van de jonge (internationale) vrouw?
“Les Amis, your family of girlfriends” dit klinkt echt als de tagline van een horrorfilm van mij. Maar ik zie ook hoe lastig het kan zijn om vriendinnen te maken. Misschien moeten we gewoon gezamenlijk langer op de toiletten blijven hangen? Dat was middenin de nacht tussen al die onbekenden ook een soort disfunctionele family of girlfriends.
Haha ja dat klinkt top! Maar alle gekheid op een stokje, ik weet niet zo goed hoe het makkelijker kan worden om vriendinnen te maken. Denk wel dat het zou helpen als niet iedereen drie maanden vooruitplant en daardoor nooit meer tijd heeft om even af te spreken.
JA! Die planning! Wat een gruwel!! En toch: ik doe het zelf ook. We houden elkaar in de greep hiermee. Ik hoor om me heen ook dat mensen hier vanaf willen en toch gaan we er allemaal mee door.
Ja, je moet bijna wel. Anders spreek je helemaaal niemand meer. Da's dan wel weer het nadeel van 'losse vrienden': kost toch meer tijd om mee af te spreken van met een groep, haha.
Ja dat denk ik wel! Ben je uiteindelijk weleens bij een activiteit van hen geweest of niet?
Ach spijker op z’n kop! Toen ik even in het buitenland woonde, zag ik hoe leuk en verbindend internetcommunities kunnen werken, (zoals Facebookgroepen als Girl Gone International), ook voor in het eggie! Weer in Amsterdam ging ik op zoek naar iets vergelijkbaars hier, en stuitte op Les Amis… wat echt voelde echt als verkapitalisering van eenzaamheid - en misschien nog specifieker de eenzaamheid van de jonge (internationale) vrouw?